Ta strona używa plików cookies.
Polityka Prywatności    Jak wyłączyć cookies?    Cyberbezpieczeństwo AKCEPTUJĘ

foto1
foto1
foto1
foto1
foto1

KSZTAŁTOWANIE POSTAW PATRIOTYCZNYCH U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

Wychowanie młodych pokoleń w duchu wartości powinno się rozpocząć już w przedszkolu. Podstawowym celem wychowania przedszkolnego jest dbanie o wszechstronny rozwój dziecka oraz kształtowanie jego osobowości. Rezultaty w tym zakresie osiąga się poprzez stosowanie metod opartych na aktywizacji dziecka, a także przez organizowanie kontaktów wychowanków z bliższym i dalszym środowiskiem. To w wieku przedszkolnym kształtują się podstawy osobowości.

Małe dziecko uczy się poprzez naśladowanie dorosłych, głównie rodziców i innych członków rodziny. Stąd też początkowo obraz Ojczyzny utożsamia z rodziną. W tym wieku Ojczyznę dla dziecka stanowi dom rodzinny, ulubione miejsca zabaw, bliskie osoby. W miarę poznawania zewnętrznego świata, staje się nią środowisko lokalne, miejsce zamieszkania, a więc i przedszkole, w którym dziecko czuje się bezpieczne. Z biegiem lat obraz ten wzbogaca się i poszerza stając się dla dziecka przedmiotem estetycznym wywołującym szczególne emocje i uczucia. Stąd też ważną rolą przedszkola w kształtowaniu postaw patriotycznych jest dostarczanie wiedzy o najbliższym otoczeniu

 Treść  związana z poznawaniem środowiska społecznego winna przemawiać do świadomości, uczuć i wyobraźni dziecka, wzruszać szlachetnością postępowania różnych ludzi i zachęcać do naśladowania.

Odrębną problematykę stanowi zaznajamianie dzieci przedszkolnych z symbolami i znakami narodowymi: godłem, barwami narodowymi, hymnem, herbami miast oraz tradycjami ojczystymi. Należy przekazać dzieciom pewną wiedzę o symbolach i ich znaczeniu, ukształtować właściwy do nich stosunek. Pielęgnowanie tradycji narodowych wiąże się z zainteresowaniem młodego pokolenia pomnikami bohaterów narodowych, miejscami pamięci narodowej, pamiątkami historycznymi znajdującymi się w najbliższym środowisku.

W wychowaniu patriotycznym dzieci nie można zapomnieć o stosunku małych wychowanków do pracy. Nie wystarczy jednak samo zapoznanie dzieci z pracą ludzi dorosłych, ale pokazanie jej wartości i znaczenia. Należy praktycznie wdrażać dzieci do wykonywania rozmaitych prac dostosowanych do ich możliwości. Stosujemy więc różnego rodzaju dyżury, wykonujemy prace użyteczne.

Ważną rolę w kształtowaniu postawy patrioty odgrywa też wyrobienie szacunku i dostrzeżenie piękna przyrody ojczystej oraz kultura polska, której  dzieje są wspaniałym przykładem podtrzymywania tożsamości narodowej. Tacy twórcy dzieł sztuki, jak: Fryderyk Chopin, Jan Matejko czy Henryk Sienkiewicz od pokoleń rozbudzają uczucia patriotyczne i wprowadzają w system wartości.

Kształtowanie miłości do Ojczyzny u młodego pokolenia jest i będzie jednym z najważniejszych zadań tak dla nauczycieli przedszkola jak i dla całego społeczeństwa. Pamiętać przy tym należy, że miłość nie jest biernym doznawaniem, a działaniem czynnym, dążeniem do rozwoju i szczęścia. I takiej miłości do Ojczyzny należy uczyć już w przedszkolu.

Każde dziecko jest inne

              Dostosowywanie sposobu nauczania do rozmaitych potrzeb uczniów najlepiej rozpoczynać już na etapie edukacji przedszkolnej. Okres ten jest często pierwszym momentem, kiedy dziecko wchodzi w większą grupę społeczną. Satysfakcja i nauka dziecka, wynikające z przebywania w grupie rówieśniczej, zależne są od dwóch czynników. Z jednej strony są to osobiste uwarunkowania malucha, z drugiej umiejętności i wiedza merytoryczna nauczyciela grupy. W przedziale wiekowym 3–6 lat po raz pierwszy zaobserwować możemy u dzieci różnice, które mają kilka przyczyn. Każdy przedszkolak, rozpoczynając edukację wczesnoszkolną, podejmuje ją z różnym poziomem umiejętności. – Ze względu na różnice w zasobach społecznych rodziny, jej świadomości pedagogicznej i innych czynników, dzieci przychodzą z charakterystyczną tylko sobie „wyprawką intelektualną”. Dodatkowo każdy przedszkolak wyposażony jest w specyficzny, sobie tylko właściwy zestaw umiejętności, tempo uczenia się czy preferencji dróg uczenia się . Warto w przedszkolu stworzyć warunki sprzyjające osiągnięciu przez dziecko pełnego potencjału. Możliwe jest to przede wszystkim wtedy, kiedy nauczyciel poświęci czas na rozpoznanie indywidualnych potrzeb wychowanków oraz dopasuje metody pracy do tych wymagań.

Pomocne w wyborze odpowiedniej metody pracy z dzieckiem jest ustalenie sposobu, w jaki przedszkolak zapamiętuje i odtwarza zdobywaną wiedzę. – Są dzieci, które szybko się uczą, zapamiętują, kiedy są w ciągłym ruchu (tzw. kinestetycy). Dziecko, u którego dominującym kanałem nauki jest słuch, będzie preferować naukę przez dźwięki (szybko zapamiętuje piosenki, wierszyki, kiedy je słyszy – tzw. słuchowiec), zaś przedszkolak, którego mózg preferuje obraz, będzie bardzo szybko uczyć się, oglądając plansze czy książeczki (tzw. wzrokowiec).

      Dla nauczyciela  wychowania przedszkolnego jasne jest, że to zabawa (szczególnie jeśli jest twórcza i łączy treści z rozmaitych dziedzin) w szczególny sposób aktywizuje i motywuje dzieci w wieku 3–6 lat. Zabawa pozwala także na stosowanie nauczania zindywidualizowanego, czyli takiego, które uwzględnia możliwości i problemy rozwojowe dzieci, ich temperamenty, tempo ich pracy, posiadane doświadczenia oraz zainteresowania. – Należy jednak pamiętać, że pewne umiejętności potrzebują czasu, np. dziewczynce naturalnie łatwiej jest starannie kolorować niż chłopcu, co nie znaczy, że chłopiec tego nie potrafi. On potrzebuje więcej czasu, aby lepiej ukształtowała się u niego motoryka mała, odpowiedzialna za staranność prac manualnych. Dlatego w indywidualizacji niezwykle ważne jest nie tylko rozumienie różnic w preferencjach stylów uczenia się, ale również różnic wynikających z naszych naturalnych ograniczeń . Stosowanie tych samych kryteriów oceny względem wszystkich dzieci może negatywnie wpływać na ich poczucie własnej wartości. Świetnie sprawdza się za to chwalenie, docenianie, nagradzanie twórczej postawy dziecka w podejmowanych działaniach. Najlepiej zatem unikać krytykowania czy oceniania, a zamiast tego podsuwać dziecku sposoby na to, jak udoskonalić obszary, które wymagają u niego poprawy. Sytuacja taka wspiera rozwój kreatywności i chęci dziecka do dalszej pracy. Dzięki temu przedszkolak s\taje się bardziej śmiały, decyzyjny, twórczy i chętniej podejmuje wyzwania. – Dziecko w wieku przedszkolnym najbardziej potrzebuje wiary w to, że da radę. Żeby odnieść sukces, trzeba trenować, uczyć się i próbować.

                                                                                                          Krystyna Duchnowska

Wartość wychowania przedszkolnego

Okres przedszkolny to dla dziecka podróż fascynująca, pełna wielkich odkryć, fantastycznych wrażeń, a także nowych doświadczeń. Wydaje się, że rodzice dzieci w wieku przedszkolnym doskonale to rozumieją, bowiem do przedszkola od wielu lat zgłasza się więcej dzieci niż jest miejsc. Okres przed szkołą jest niezwykle ważny dla każdego dziecka. To wtedy uczy się ono, jak prawidłowo funkcjonować w grupie, wtedy również przyswaja wiedzę, która przyda się nie tylko w przedszkolu, ale i w dalszym życiu. Pomiędzy 1 a 5 rokiem życia następuje najszybszy i najbardziej widoczny rozwój dziecka. Wtedy także na pierwszy plan wychodzą umiejętności czy talenty, a w gestii rodziców jest pozostawienie kwestii, jak będą rozwijane. Pamiętajmy, że każda zdolność w którą się zainwestuje, w przyszłości przyniesie profity.

Wielu rodziców zastanawia się czy warto posyłać dzieci do przedszkola. Chcemy pokazać jak wielką rolę odgrywa przedszkole w rozwoju dziecka. Przedszkole uczy dzieci już od najmłodszych lat wielu umiejętności przede wszystkim: społecznych oraz  samodzielności, przygotowuje dzieci do podjęcia nauki w szkole. Korzyści, dla których warto posyłać dzieci do przedszkola jest wiele. Oto najważniejsze z nich:

Nauka samodzielności

Już od najmłodszych lat stawiamy na samodzielność dzieci. Uczymy je  samodzielnego jedzenia, ubierania się, komunikowania potrzeb fizjologicznych, jak również samodzielnej zabawy. Dziecko, które te umiejętności już posiada w przedszkolu ma okazję je utrwalić w sposób naturalny.

Funkcjonowanie w grupie

Podstawową grupą społeczną jest rodzina. Jednak dla rozwoju dziecka bardzo ważne jest, by maluch przebywał wśród rówieśników, poznawał różne osoby, uczył się nawiązywania kontaktów. Przedszkole to również miejsce, w którym kilkulatek uczy się rozwiązywania konfliktów. Właśnie tutaj rodzą się pierwsze dziecięce przyjaźnie oraz antypatie, dziecko mówi, z kim lubi się bawić, a z kim nie i co ciekawe w tych kwestiach może być niestały i niekonsekwentny. Jednak każde doświadczenie – zarówno te sympatyczne, jak i niemiłe, jak na przykład walka o kredki -  jest dla dziecka bardzo ważne.

Nauka współpracy

W przedszkolu kształtujemy umiejętności społeczne dzieci: współpracy w grupie w sytuacjach zadaniowych oraz w zabawie, umiejętności zgodnej wspólnej zabawy, umiejętności komunikowania się, porozumiewania się z dziećmi i z osobami dorosłymi. Uczymy zasad zachowania obowiązujących w grupie.

Nauka tolerancji

Do przedszkola chodzą różne dzieci. Różnią się sobą sposobem bycia, zachowania, potrzebami, wyglądem, religią itp. Dziecko ma możliwość obserwowania tych różnic oraz ich akceptacji, może poznać różnorodną kulturę. Poprzez to uczy się tolerancji i pomocy innym.

 

Nauka dzielenia

W przedszkolu dzieci uczą się dzielenia przede wszystkim zabawkami. Muszą poczekać na swoją kolej, odpowiadać pytane, zrozumieć, że również inne dzieci mają swoje prawa i potrzeby.

Lepsze przygotowanie do szkoły

Dzieci przebywające w przedszkolu są zazwyczaj bardziej pewne siebie, lepiej przygotowane do pójścia do szkoły. Mają za sobą czas adaptacji w przedszkolu, dlatego pójście do szkoły jest dla nich łatwiejsze. Przedszkolak jest przyzwyczajony do nawiązywania nowych kontaktów. Zazwyczaj nie boi się obcych dzieci, umie się szybciej odnaleźć w nowej rzeczywistości.

Nauka zasad

Przedszkolaki poznają zasady zachowania w grupie, wspólnie tworzą kodeksy zachowania.  Dzieci muszą dostosować się do odgórnego planu dnia oraz uwzględniać zalecenia nauczycieli.

Wszechstronny rozwój

Przedszkole dba  o wszechstronny rozwój dziecka, zwracając uwagę na jego indywidualne możliwości, potrzeby oraz zainteresowania. W przedszkolu jest czas na zabawę i naukę, zajęcia plastyczne, śpiew, taniec, naukę wierszy, piosenek, wyjścia na wycieczki, udział w konkursach, realizację szeregu programów edukacyjnych. To doskonały czas pobudzania wyobraźni, inwencji twórczej dziecka oraz spożytkowania energii.
Warto zadbać o wszechstronny rozwój na tym etapie, dzięki temu łatwiej będzie dziecku przejść do kolejnego etapu edukacji: nauki w szkole podstawowej.

 

Wartości wychowania przedszkolnego w naszym przedszkolu

 

            Promowanie wartości wychowania przedszkolnego ma na celu pokazanie jak ważna jest edukacja przedszkolna w życiu każdego dziecka.

Nasze przedszkole promuje wartość wychowania przedszkolnego poprzez różnego rodzaju działania. Są to przede wszystkim: dni otwarte, zajęcia otwarte, spotkania adaptacyjne, wspólne imprezy i uroczystości przedszkolne, udział dzieci w przedstawieniach teatralnych, prezentacjach, występach, festynach.

 Przykładem promowania wartości wychowania przedszkolnego przez nasze przedszkole jest również: udział dzieci w konkursach, organizowanie wycieczek edukacyjnych, współpraca z instytucjami środowiska lokalnego (biblioteką, szkołą, policją, strażą pożarną, strażą miejską, udział w spotkaniach z ciekawymi ludźmi, artystami, pogadanki z przedstawicielami różnych zawodów, a także podnoszenie kultury pedagogicznej rodziców poprzez zebrania czy prelekcje specjalistów na temat rozwoju i potrzeb dziecka w wieku przedszkolnym. Nasze przedszkole na bieżąco informuje rodziców o wydarzeniach, propozycjach oraz ofercie edukacyjnej. Dzieje się to za pośrednictwem tablic informacyjnych, kontaktów indywidualnych  i strony internetowej. Przedszkole poszukuje coraz lepszych rozwiązań w zakresie prowadzenia tej strony. W zakresie kontaktów z rodzicami poprzez stronę internetową uruchomiona jest zakładka dla rodziców. Cyklicznie ukazuje się biuletyn, w którym znaleźć można różne ciekawe artykuły z zakresu pedagogiki i psychologii dziecięcej Nasza placówka bardzo ceni sobie te wszystkie formy promowania wartości wychowania przedszkolnego ponieważ, pozwalają one pokazać, że przedszkole nie tylko wyrównuje szanse edukacyjne dzieci, wychowuje, i kształci, ale też odkrywa zainteresowania i rozwija talenty dzieci.

W zakresie promowania wartości wychowania przedszkolnego wspomagają nas Rodzice naszych wychowanków. Jest to związane z ich udziałem w akcjach charytatywnych, kiermaszach, festynach, konkursach, okolicznościowych uroczystościach itp..

Nasze przedszkole jest placówką otwartą na potrzeby dzieci i przygotowuje dla przedszkolaków różnorodne propozycje edukacyjne. Poprzez te wszystkie działania, rodzice obecnych i przyszłych przedszkolaków a także środowisko lokalne, mają okazję zobaczyć efekty pracy naszej placówki i osiągnięcia wychowanków. Promowanie tych wartości pozwala wszystkim przekonać się o tym, jaki ogromny wpływ ma edukacja dziecka w placówce przedszkolnej na kształtowanie jego postaw.

Trudne zachowania przedszkolaka

Jak reagować? Jak prostować, nie raniąc.

 

Dziecko, podobnie jak dorośli przeżywa swoje problemy. Poddawane jest coraz to nowym próbom i doświadczeniom; kontaktuje się z różnymi osobami ze swojego otoczenia: dorosłymi i rówieśnikami. Zdobywa wiedzę, rozwija swoje sprawności umysłowe i fizyczne. Wśród wielu sytuacji, w których uczestniczy i pełni różnorodne role, są i takie, które zarówno w potocznym języku, jak i w języku psychologii określamy mianem trudnych.
Jakie są tego przyczyny? Jak objawiają się trudne zachowania przedszkolaka? Jakie wsparcie zagwarantować dziecku, by poradziło sobie z wyjściem z trudnej sytuacji?
Przyczyny, które mogą powodować u małego dziecka trudne zachowania:
  -brak znajomości zasad, jak i brak stałego systemu zasad i konsekwencji,
  -trudności w komunikowaniu się,
  -zachowanie opozycyjno-buntownicze, czyli celowe łamanie zasad,
  -trudne zachowanie wynikające z obecności objawów różnych zaburzeń: np.: ADHD, zespół Aspergera, upośledzenie umysłowe, FAS, zespół dziecka maltretowanego, nadużycia seksualne, niedosłuch, alergie, „lęki separacyjne”, adaptacja do nowych warunków, choroby somatyczne, itp.

Najczęściej wymieniane przez rodziców i nauczycieli problemy to trudności w zachowaniu dziecka, związane z zaburzoną koncentracją uwagi, nadruchliwością, nadimpulsywnością. Tym obszarom przyjrzymy się wnikliwiej, by pomóc Państwu w sposób bezpieczny, nie raniący dziecka, opanować trudne zachowania u naszych maluchów.
I. Zaburzenia koncentracji uwagi –objawy najczęściej spotykane u dzieci:
  -bardzo szybko się rozprasza;
  -zapomina polecenia;
  -szybko się nudzi;
  -często przerywa pracę;
  -czyta bez zrozumienia – u dzieci starszych;
  -wraca do początku, gdy przerywa pracę;
  -charakteryzuje je chaos odpowiedzi i natłok myśli;
  -bardzo dużo gestykuluje;
  -ma trudności ze zorganizowaniem sobie pracy;
  -unika zadań wymagających wysiłku umysłowego;
  -gubi rzeczy potrzebne do pracy;
  -zapomina, co było zadane.

II. Nadmierna ruchliwość –objawy najczęściej spotykane u dzieci:
  -nerwowe ruchy rąk i stóp;
  -często wstaje z miejsca, chodzi po pomieszczeniu;
  -nadmierna gadatliwość;
  -ciągle kręci się;
  -gryzie ołówki, kredki;
  -wyrywa się do odpowiedzi, choć nie zawsze zna właściwą odpowiedź;
  -zaczepia, potrąca.


III. Nadmierna impulsywność – objawy najczęściej spotykane u dzieci:
  -impuls – tzn. działam natychmiast;
  -reakcja jest nieproporcjonalna do bodźców (agresja słowna, fizyczna);
  -działa, nie przewidując konsekwencji swojego działania, łatwiej podpada, bo nie sprawdza, czy
  -nauczyciel jest obok;
  -wie, co powinien zrobić, ale tego nie robi; zna reguły, ale ma kłopoty z ich zastosowaniem;
  -jest niecierpliwe, często wtrąca sie do rozmowy, nie czeka na swoją kolej;
  -przypadkowo, nieumyślnie niszczy rzeczy;
  -prowokuje, kłóci się;
  -obraża się, kłamie;
  -odpowiada nie na temat, woli mówić niż słuchać;
  -generalizuje: nikt mnie nie lubi / nie kocha.

W codziennym obcowaniu z maluchem ważne jest przestrzeganie określonych reguł. Oto one:
1. Respektowanie norm i zasad
Zasady formułujemy krótko: im mniej wyrazów, tym łatwiej zapamiętać.
Zasady formułujemy pozytywnie: są wtedy wskazówkami i nie pokazują innych mniej stosownych sposobów postępowania.
Dziecko naraz nie przyswaja więcej niż 2–3 zasad. Maksymalnie pamięta około 10.
System zasad jest dynamiczny, a nie statyczny. Dopasowujemy go do zmieniającej się rzeczywistości.
Zasady są bronią obosieczną, czyli trzeba ich dotrzymywać, nawet jeśli nie do końca się to nam podoba i nie do końca chce.
Zasady przypominamy tak często, jak jest to potrzebne.

2. Konsekwencje zamiast kar
Dorośli są przekonani, że kara powinna być dotkliwa i przykra po to, by w przyszłości uniknąć powtórzenia sytuacji, która spowodowała karę.
Stosujemy karę, kiedy czujemy się źli i bezsilni, kiedy chcemy odreagować albo zemścić się za swój wstyd, strach i gniew.
Kara jest po to, żeby udowodnić, kto tu rządzi.
Kara może być skuteczna, ale rodzi gniew, strach, chęć odwetu. To nie są uczucia, jakie chcemy wzbudzać w naszych dzieciach.
Kara czasem jest trudniejsza dla nas. Może także wzmocnić pewne zachowania. Zmniejsza poczucie odpowiedzialności za zachowanie u naszych dzieci.

Dlatego zamiast kar w procesie wychowawczym proponujemy stosowanie konsekwencji:
Nagradzanie dzieci za pożądane zachowania zamiast karania w sytuacji złego zachowania.
Ignorowanie zachowania niepożądanego (niewzmacnianie go).
Wygaszanie – zaprzestanie wzmacniania.
Przypominanie – natychmiastowe, krótkie, kategoryczne polecenia.
Time Out – procedura odesłania.

Wiele skutecznych konsekwencji mieści się w trzech grupach:
zabranie przyjemności, przywileju;
odesłanie w nudne miejsce;
zabranie uwagi ważnej dorosłej osoby.


3. Wydawanie poleceń dziecku
Podejdź do dziecka i skoncentruj jego uwagę na sobie (spójrz mu w oczy, lekko dotknij ).
Przypomnij zasadę w krótkich słowach np. obiad jemy, siedząc przy stole.
Przypomnij zasadę tyle razy, ile zazwyczaj potrzebuje tego dziecko.
Pozostań przy dziecku tak długo, aż zastosuje się do zasady.

6 etapów skutecznego wydawania polecenia:
1. Podejdź do dziecka.
2. Zdobądź jego uwagę (dotknij go, spójrz w oczy, zawołaj po imieniu).
3. Wydaj jednoznaczne polecenie w 2-3 słowach
4. Poproś dziecko, by powtórzyło polecenie.
5. Powtórz polecenie tyle razy, ile założyłeś, poproś by dziecko je powtórzyło.
6. Dopilnuj jego wykonania (nie odchodź od dziecka, aż nie skończy!).

W okresie przedszkolnym występują u dzieci różnego rodzaju lęki i niepokoje. Lęk separacyjny – naturalne doznanie pojawiające się w rozwoju większości maluchów. Jest pomocny w prawidłowym rozpoznaniu, co jest dobre, a co złe.
Lęki różnego pochodzenia np.: strach przed lekarzem, złe sny, straszne bajki, ciemność, cienie, burza, wiatr, straszny zwierz.
Problemy z adaptacją w grupie.
Trudności z wykonywaniem niektórych zadań.
Konflikty z rówieśnikami.
Problemy ze spożywaniem posiłków.

Jak pomóc małemu dziecku w oswojeniu dziecięcych lęków?
Nie zaprzeczać uczuciom dziecka.
Nie bagatelizować obaw dziecka.
Okazać zrozumienie – bezwarunkowe wsparcie.
Pomóc zapanować nad silnymi emocjami dziecka – Pani jest przy tobie.
Nawiązać pozytywne, przyjazne relacje pomiędzy nauczycielem a dzieckiem i rodzicem.
Czytać książeczki, np. bajki terapeutyczne, rozmawiać, wspólnie spędzać czas, realizować wspólne rodzinne zainteresowania.

Wyrażanie złości
Małe dzieci często się złoszczą, dlatego pomocne dla rodzica może być w tym zakresie opracowanie kodeksu złoci, który możemy wspólnie z maluchami dopracować, powiesić w wybranym pomieszczeniu w domu i przestrzegać.
Przykładowy kodeks złości:
1. Każdy ma prawo się złościć.
2. Złość wolno okazywać tylko w bezpieczny sposób, tj.:
a. można narysować złość;
b. powiedzieć bez wulgaryzmów, co „boli”;
c. podrzeć gazetę z „pudełka złości” i wyrzucić do kosza;
d. przerwać pracę na 5 minut;
e. zastosować inne pomysły wypracowane; przez rodziców i dzieci.
3. Nie wolno:
a. nikogo bić (dotyczy to także siebie samego);
b. niszczyć rzeczy wspólnych i własności innych osób;
c. wykorzystywać jakichkolwiek sposobów wyrażania złości, których nie akceptuje rodzic..”.

Copyright 2024  Przedszkole Samorządowe Nr 3 w Białej Podlaskiej

 

 Designed by www.diablodesign.eu.